ROKHÂWM CHUNGCHANG

DEUTERONOMY 21:15-17
“Miin nupui pahnih nei ang sela, pakhat chu duhin pakhat chu hua sela, a duha leh a huata chuan fa hrinsak ve ve sela; tin, fapa upa ber chu a huata fa ni sela, a ro neih chu a fapate a khâwmtîr hunah chuan a duh taka fapa chu a fapa upa, a huata fa aia uah a siam tûr a ni lo. Amaherawhchu, a huata fa, a fa upa ber chu a neih zawng zawnga chan hnih huiah a siam tûr a ni; a chakna bul a ni a, fa tîr nihna chu a pual a ni.

He laiah hian nu hrang ve ve laka fa hmasa ro khâwm dân tûr târlan a ni a. Fa tîr chuan a nau pakhat zâwk chan lêt a chang tûr a ni. Hetiang dân an lo nei thlap mai hi a ṭha hlê mai.

Mizote hian hetiang zâwng hian kalpui ve chiah lo mah ila, nu leh pate tih tûr pawimawh tak chu an dam laia fate rochun tûr ro sem fel hi a ni. Thu mai pawh a tâwk lo va, thuhretu awm ngeia ziaka dah thlap tûr a ni. Nu leh pa dam laiin harsatna awm lo mah se an thih hnuah unau kârah harsatna a awm theih avângin tihfel ngei tûr a ni.